Vader ignoreer Jeremia se betoog.
Kom staan gou weer ‘n bietjie saam stil by die gesprek wat Jeremia met ons Almagtige Vader voer in Jeremia 12 en die keer vers vier:
Jer 12:4 Hoe lank sal die land treur en die plante van die hele veld verdor? Vanweë die boosheid van die wat daarin woon, vergaan diere en voëls; omdat hulle sê: Hy sal ons einde nie sien nie!
Wat doen Jeremia eintlik hier? Onthou hy het na Vader gekom met die vraag:
Waarom is die weg van die goddelose voorspoedig? Waarom lewe hulle rustig, almal wat ontrou bedrywe? Jeremia 12:1 AOV
Jeremia se eintlike besorgdheid is oor mense wat goddeloos is, maar nou eindig hy by die aarde en die natuur. Hoe op aarde beland hy toe daar? Sou hy die natuur ingooi om sy argument te versterk deur te suggereer dat die skepping ook nou nog ly onder die wat goddeloos is? Onthou ook wat Paulus geskryf het in sy brief aan die Romeine:
“Want die skepping wag met reikhalsende verlange op die openbaarmaking van die kinders van God.
Want die skepping is aan die nietigheid onderworpe nie gewillig nie, maar ter wille van hom wat dit onderwerp het in die hoop dat ook die skepping self vrygemaak sal word van die slawerny van die verganklikheid tot die vryheid van die heerlikheid van die kinders van God.”
Romein 8:19-21 AOV
Dit laat mens dink aan die COP 17 wêreldkonferensie wat onlags in Durban gehou is. Die mensdom in rep en roer “om die natuur te red”. Klink of Jeremia se argument water hou?!
Maar kyk wat is Vader se reaksie? Hy ignoreer Jeremia se betoog soos die spreekwoordelike stopstraat en Hy spreek hierdie woorde wat jou binneste laat ruk – nie omdat jy noodwendig dadelik verstaan wat Hy bedoel nie, maar eerder omdat jy dadelik besef dat hierin ‘n boodskap is wat jy nie durf mis nie. Kyk na Vader se reaksie in Jeremia 12:5:
“As jy met voetgangers loop, maak hulle jou moeg: hoe sal jy dan wedywer met die perde?”
(In die deel wat uitgaan op 9 Januarie, sal ek oor hierdie uitspraak skryf.)
Die belangrikheid van hierdie deel van die gesprek lê vir my daarin dat ons so maklik opkyk na ander – ander mense, ander situasies, enigiets anders as ons eie binneste, dat ander dinge en mense ons probleem is – en dat ons daarmee eintlik onsself regverdig.
Dít is waarom Vader dit ignoreer. Hy draai nooit doekies om nie. Hy spreek altyd die moeilikheid direk aan. En Hy is altyd reg!! Ons kan so baie tyd en energie spandeer – dikwels negatiewe energie – om onsself reg te bewys teenoor ander wat in ons oë ons moeilikheid veroorsaak. Mense en situasies is nie ons probleem nie, maar hoe … die manier waarop ons mense en situasies hanteer, wórd vir ons ‘n probleem.
Selfregverdiging bring nooit genesing nie. Laat ons liewer direk na Vader gaan en vra dat Hy Self ons waarheid aan ons ontbloot. Die waarheid maak vry en vryheid is te vind in genesing!